Μέχρι πριν έναν αιώνα, η τότε Ψυχιατρική, αντιμετώπιζε τις όποιες ψυχικές αποκλίσεις, στη λογική της παθολογίας του «Ψυχικού Οργάνου».
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ ήταν ο αυτός που ήρθε να ταράξει τα νερά, εισάγοντας την έννοια της Ψυχανάλυσης, της ερμηνείας δηλαδή των Ψυχικών φαινομένων και εκδηλώσεων, θέτοντας του θεμέλια της Ψυχοθεραπείας.
Έκτοτε υπήρξαν πολλοί θεραπευτές και πολλά ρεύματα πού επιχείρησαν να συνεχίσουν, να συμπληρώσουν ή και να αμφισβητήσουν το έργο του Φρόυντ, διαμορφώνοντας το σημερινό σκηνικό το οποίο καθιστά την Ψυχοθεραπεία μια καταξιωμένη Ψυχική παρέμβαση της οποίας η αποτελεσματικότητα είναι πια αδιαμφισβήτητη.
Σήμερα υπάρχουν πολλές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις με πιο διαδεδομένες αυτές της Ψυχανάλυσης (ή Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας), της Γνωσιακής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας και της Συστημικής Ψυχοθεραπείας οι οποίες λειτουργούν είτε σε ατομικό είτε σε ομαδικό επίπεδο.
Η διάρκεια και η συχνότητά της κάθε μίας από αυτές ποικίλει ανάλογα τον ασθενή και τα ζητήματα που εμφανίζει.
Η αποτελεσματικότητα επίσης ποικίλει με την Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία να φαίνεται από μελέτες ότι έχει τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα στον βέλτιστο δυνατό χρόνο.